بررسی اثر پارامترهای زلزله نزدیک گسل بر پاسخ پل‌های رمپی دارای قوس افقی

جهت طراحی سیستم‌های حمل‌ونقل ایمن، شناخت کامل از رفتار پیچیده پل‌ها تحت زمین‌لرزه امری اجتناب‌ناپذیر است. زمین‌لرزه‌های گذشته نشان دادند که پل‌های دارای قوس افقی به دلیل نامنظمی هندسی بسیار متأثر از زمین‌لرزه‌ها، به‌ویژه در حوزه نزدیک گسل می‌باشند. تحقیقات پیشین نشان دادند که سه پارامتر بزرگا، PGV و TP تأثیرگذارترین پارامترهای زلزله نزدیک گسل می‌باشند. در این تحقیق با ساخت یک مدل نرم‌افزاری صحت‌سنجی شده به‌وسیله آزمون میدانی و با بررسی دو پل دارای قوس افقی تلاش شد تأثیر پارامترهای زلزله نزدیک گسل بر پاسخ این نوع از پل‌ها به دست آید. جهت تحلیل تاریخچه زمانی سه دسته رکورد نزدیک گسل بدست آمد که در هر یک از آن‌ها دو پارامتر از بزرگا، PGV و TP تقریباً ثابت باقی‌ماند تا تاثیر پارامتر سوم را بتوان در نتایج مشاهده نمود. نتایج نشان داد که تغییر پارامتر PGV بیشترین تأثیر را بر پاسخ این نوع از پل‌ها خواهد داشت. با افزایش طول پل و به عبارت دیگر دوره تناوب پل، تأثیر پارامتر TP بر پاسخ بدست آمده افزایش می‌یابد. چنانچه تفاوت حداکثر تغییر مکان ابتدا و انتهای عرشه به عنوان معیاری جهت ارزیابی پتانسیل دوران عرشه درنظر گرفته شود، افزایش طول پل و قرارگیری در حوزه نزدیک گسل می‌توانند سبب افزایش پاسخ دوران عرشه به ترتیب تا 2.37 و 2.47 برابر شوند.